Het beste moet nog komen. Zonder zagen het bos zien door de bomen.

25-01-2024

'30 dagen zonder klagen' is ook dit jaar begonnen. Op de talrijke nieuwjaarsrecepties van een heleboel verenigingen en organisaties kwam ik de laatste weken inderdaad veel goedgemutste mensen tegen. Leuke babbels. Maar soms sloeg een gesprek al eens om en de toon versomberde zienderogen. 'Het gaat hier allemaal naar de haaien'. Waar ligt dat nu aan? Waarom loert het gejeremieer hier altijd weer om de hoek? In deze bevoorrechte uithoek der wereldbol.

Er zijn 3 psychologische wetten die apart niet zo belangrijk zijn maar in trio een infernale brandversneller vormen, denk ik.

1/ Iedereen wil graag zijn eigen vooroordelen bevestigd zien, steeds opnieuw… Hieraan ontsnapt bijna niemand. Het is de meest onzichtbare en geruisloze val waar we allemaal in trappen. We zien/horen wat we willen zien/horen. Optimisten lopen erin (en irriteren daarbij onrechtstreeks de pessimisten), zwaarmoedigen des te meer: voor ze het weten praten ze zichzelf non stop de ondergang van het Avondland aan.

2/ Vroeger was het beter!

Een gouwe ouwe. Onuitroeibaar. De onverholen heimwee van elke mens naar zijn jeugd, naar de romantiek van het simpele leven, naar goedkope mosselen en eerlijke politici. Niet iedereen lijdt aan nostalgitis maar degenen die er gevoelig voor zijn hebben het meestal zwaar te pakken.

3/ Het gras is altijd groener aan de overkant.

Kan het zijn dat Belgen hier meer gevoelig aan zijn? Ons eeuwig underdoggevoel dat ons duidelijk parten speelt… 'In dit apenland werkt niets naar behoren'. Terwijl België wereldwijd net hoog scoort op de combinatie tussen vrijheid en gelijkheid. Mensen mogen en kunnen hier veel. We zijn ook een welvarend land (of moet ik zeggen een land met grote schulden maar burgers die het goed hebben - rijkdom die bovendien ook nog eens vrij goed verdeeld is). Enfin, u ziet wat ik bedoel. Toch?

Persoonlijk vind ik dat mensen mogen klagen. Geen probleem. Waarom niet, als het jeukt moet je krabben. Maar het is slap gelul en het haalt zo weinig uit. Wie echt reden tot klagen heeft, zijn mensen zonder dak boven hun hoofd, zij die gediscrimineerd worden op de arbeidsmarkt, zij die hun facturen nauwelijks kunnen betalen, wie eenzaam is, enz. Alle anderen raad ik aan even in de spiegel te kijken en naar uzelf te lachen. Ja, dat helpt echt.

30 dagen zonder zagen… Een jaar zonder bazaar… Wie weet?

Sven Gatz


Le meilleur est à venir. Sans scier la forêt, il faut voir à travers les arbres.

Les "30 jours sans se plaindre" ont également commencé cette année. En effet, lors des nombreuses réceptions du Nouvel An organisées ces dernières semaines par une multitude de clubs et d'organisations, j'ai croisé beaucoup de gens de bonne humeur. Des discussions agréables. Mais parfois, la conversation a déjà pris un tournant et le ton s'est visiblement dégradé. "Ici, tout va aux requins". De quoi s'agit-il ? Pourquoi la jérémiade se cache-t-elle toujours au coin de la rue, ici ? Dans ce coin privilégié du globe.

Il y a trois lois psychologiques qui, séparément, ne sont pas très importantes, mais qui, ensemble, constituent un accélérateur d'incendie, à mon avis.

1/ Chacun aime voir ses préjugés confirmés, encore et encore....

Presque personne n'y échappe. C'est le piège le plus invisible et le plus silencieux dans lequel nous tombons tous. Nous voyons/entendons ce que nous voulons voir/entendre. Les optimistes y tombent (irritant ainsi indirectement les pessimistes), les mélancoliques d'autant plus : avant même de s'en rendre compte, ils parlent sans cesse de la chute de l'Occident..

2/ C'était mieux avant !

Une vieille rengaine. Inoxydable. La nostalgie inavouée de tout homme pour sa jeunesse, pour le romantisme de la vie simple, pour les moules bon marché et les politiciens honnêtes. Tout le monde ne souffre pas de nostalgie, mais ceux qui y sont sujets en souffrent généralement beaucoup.

3/ L'herbe est toujours plus verte ailleurs.

Les Belges y seraient-ils plus sensibles ? Notre éternel sentiment d'opprimé qui nous joue manifestement des tours... "Rien ne fonctionne correctement dans ce pays de singes". La Belgique, quant à elle, obtient un score élevé dans le monde entier en ce qui concerne la combinaison entre liberté et égalité. Ici, les gens ont le droit et la possibilité de faire beaucoup de choses. Nous sommes également un pays riche (ou devrais-je dire un pays avec des dettes énormes mais des citoyens qui sont bien lotis - une richesse qui est également assez bien répartie). Enfin, vous voyez ce que je veux dire. N'est-ce pas ?

Personnellement, je pense que les gens ont le droit de se plaindre. Il n'y a pas de problème. Pourquoi pas, si ça démange, il faut gratter. Mais c'est bâclé et ça ne sert pas à grand-chose. Ceux qui ont de vraies raisons de se plaindre sont ceux qui n'ont pas de toit, ceux qui sont discriminés sur le marché du travail, ceux qui ont du mal à payer leurs factures, ceux qui se sentent seuls, etc. Pour tous les autres, je recommande de prendre un moment pour se regarder dans le miroir et se sourire. Oui, ça aide vraiment.

30 jours sans scier... Un an sans bazar...Qui sait ?

Sven Gatz