Manneke Pis wacht op Godot

06-09-2024

Iedereen weet het. Maar niemand zegt het openlijk. De regeringsformatie wordt over de verkiezingen heen getild. Federaal, Vlaams én Brussels (nogmaals proficiat aan onze Franstalige, Duitstalige en Waalse vrienden overigens).

Federaal en Vlaams vind ik het godgeklaagd dat de onderhandelende partijen niet over hun schaduw heen durven stappen. Twintig jaar geleden waren honderd dagen een eeuwigheid om een regering te vormen. Vandaag is dat zowaar een korte periode geworden in verhouding tot het eindeloos getreuzel. Waar liep het mis? Wat is er gebeurd met politieke moed en de Kunst van het Compromis? Politici worden betaald om dingen te doen, om oplossingen te zoeken én te vinden, niet om zaken te blokkeren (want vergis u niet: dat is het gemakkelijkste dat er is).

En maar klagen na 13/10 dat veel kiezers extreem gestemd zullen hebben, links en rechts. Zo voorspelbaar.

Inmiddels tikt de klok verder: de begroting(en) raken niet op orde, de tijd speelt stilaan tegen ons (en ik kan het weten…).

Wie had gedacht dat die gemeenteraadsverkiezingen zo'n ballast voor regeringsvorming zouden worden? Voor Brussel specifiek hebben we met Open Vld al een tijd geleden het voorstel gedaan om de gewestelijke en gemeentelijke verkiezingsdag te laten samenvallen. Een eerste stap om een coherenter bestuur te krijgen tussen de beslissingen op hoofdstedelijk en gemeentelijk niveau. Zo vermijden we ook het nefast haasje over: de partijen die verloren hebben gewestelijk, verschansen zich dan gemeentelijk en blokkeren in plaats van te regeren. Omdat in Brussel het gemeentelijk en het gewestelijk niveau zo dicht bij mekaar liggen en eigenlijk al met elkaar verweven en verkleefd zijn, kan ons voorstel een echte vooruitgang betekenen. Dat bewijst de huidige impasse om een Brusselse regering te vormen. De burger is zijn geduld aan het verliezen. De Brusselaar wil een regering. En beleid. En gelijk heeft ie/ze!

Sven Gatz


Manneke Pis attend Godot 

Tout le monde le sait. Mais personne ne le dit ouvertement. La formation du gouvernement est repoussée aux élections. Fédéral, flamand et bruxellois (encore bravo à nos amis francophones, germanophones et wallons d'ailleurs).

Au niveau fédéral et flamand, je trouve lamentable que les partenaires de la négociation n'osent pas dépasser leurs limites. Il y a vingt ans, cent jours étaient une éternité pour former un gouvernement. Aujourd'hui, c'est devenu une période très courte comparée à la procrastination sans fin. Où les choses ont-elles mal tourné ? Qu'est-il advenu du courage politique et de l'art du compromis ? Les responsables politiques sont payés pour faire des choses, pour chercher et trouver des solutions, et non pas pour les bloquer (car ne vous y trompez pas : c'est la chose la plus facile qui soit).

Et il suffit de se plaindre après le 13/10 que de nombreux électeurs auront voté pour les partis d'extrême gauche et d'extrême droite. C'est tellement prévisible.

Pendant ce temps, le temps passe : le(s) budget(s) n'est (ne sont) pas mis en ordre, le temps joue tranquillement contre nous (et je suis bien placé pour le savoir...).

Qui aurait cru que ces élections communales deviendraient un tel fardeau pour la formation des gouvernements ? Pour Bruxelles en particulier, l'Open Vld a déjà proposé il y a quelque temps de faire coïncider les jours des élections régionales et communales. Un premier pas vers une gouvernance plus cohérente entre les décisions prises au niveau de la capitale et au niveau communal. Nous évitons ainsi le phénomène pernicieux du « saute-mouton » : les partis qui ont perdu au niveau régional se retranchent ensuite au niveau communal et bloquent au lieu de gouverner. Parce qu'à Bruxelles, les niveaux communal et régional sont si proches l'un de l'autre et qu'ils sont en fait déjà imbriqués et collés l'un à l'autre, notre proposition pourrait représenter un réel progrès. L'impasse dans laquelle se trouve actuellement la formation d'un gouvernement bruxellois en est la preuve. Le citoyen perd patience. Les Bruxellois veulent un gouvernement. Et ils ont bien raison !

Sven Gatz