Minister Weyts, Brussel mag dan wel de regio van het surrealisme zijn, van het nationalisme is het dat zeker niet

Beste minister Weyts, u beweerde recentelijk dat de mensen terughoudend zijn om in Brussel les te geven vanwege omstandigheden buiten de scholen. Met deze uitspraak toont u aan hoe weinig u over uw eigen hoofdstad kent. Laat me u introduceren aan de omstandigheden buiten de Hendrik Conscience school, recentelijk getroffen door een lerarentekort. De school is gelegen in een van de meest chique wijken van Brussel. Een wijk die bijna schilderachtig is, omringd door het groen van het Albertpark en het Josaphatpark, en doordrenkt met Art Deco en Art Nouveau. Deze buurt was ooit de inspiratiebron van Magritte. Hij woonde er zelfs.  

Voor de controversiële politicus Roger Nols was het Nederlands sociaal en economisch minderwaardig. Beste minister Weyts, ziet u de overeenkomst? De rode draad die u en Nols verbindt is dat ook u een bedreiging vormt voor het Nederlandstalig onderwijs in Brussel.

- Quentin van den Hove 

Als uw uitspraak geen reflectie is van de omstandigheden buiten onze scholen, waarvan is het dat wel? Waarschijnlijk vloeit die voort uit het narratief dat uw partij wanhopig over onze hoofdstad in leven probeert te houden.

Echter, uw gebrek aan steun voor ons onderwijs is ironisch gezien de communautaire strijd de levenslijn van uw partij is. Het zal u niet onbekend zijn dat het Nederlands historisch gezien gemarginaliseerd werd in Brussel. Vooral in mijn gemeente Schaarbeek. Ooit werden Nederlandstalige boeken uit onze bibliotheken gehaald, werden Nederlandstalige Schaarbeekse gemeentescholen gesloten en werd er een loket 'pour les Flamands' opgericht. Voor de controversiële politicus Roger Nols was het Nederlands sociaal en economisch minderwaardig. Beste minister Weyts, ziet u de overeenkomst? De rode draad die u en Nols verbindt is dat ook u een bedreiging vormt voor het Nederlandstalig onderwijs in Brussel.

Intussen zien Brusselse ouders wel een meerwaarde in ons onderwijs. Twintig procent van de lokale jeugd staat ingeschreven in een Nederlandstalige school. De laatste decennia zijn twee Schaarbeekse Nederlandstalige gemeentescholen heropend. Het succes is in Schaarbeek zo groot dat zelfs twee derde van de aanmeldingen moeten worden afgewezen. Een situatie die taalnationalisten met vreugde zou moeten vervullen.

Echter, paradoxaal genoeg werpt het narratief van de N-VA herhaaldelijk een schaduw over dit succes. Constructieve oplossingen voor het lerarentekort, zoals een stadspremie, worden keer op keer terzijde geschoven. Gelukkig blijven de Nederlandstalige meerderheidspartijen in Brussel - Open Vld, Vooruit en Groen – wél voortbouwen aan een toekomst voor onze ketjes. Zij zetten zich in voor kwaliteitsonderwijs dat alle jonge Brusselaars, ongeacht hun herkomst, toekomstperspectieven biedt. Een doorn in het oog van de nationalisten want die realiteit strookt niet met uw narratief. Wat wij hier keer op keer demonstreren is dat Nederlandstaligen en Franstaligen samen kunnen leven, te midden van meer dan 180 nationaliteiten en ruim 92 talen en dialecten. Een beeld dat haast surrealistisch lijkt. Maar Brussel mag dan wel de hoofdstad van het surrealisme zijn, van het nationalisme is het dat zeker niet.

c: Quentin van den Hove 
Schepen in Schaarbeek 
www.quentin.brussels